Jhaverchand Meghani (b. 28 August 1896 - d. 9 March 1947) was a noted poet, writer, social reformer and freedom fighter from Gujarat. He is a well-known name in the field of Gujarati literature. He was born in the police quarters in the outskirts of Chotila village in Saurashtra. His father Kalidas Meghani used to work with the police in British Kathiawar agency police. He finished his matriculation in 1912 and completed his BA in 1917. He started his career in Kolkata and joined Jeevanlal and Co. in 1918 as Personal Assistant and fondly called Paghadee Babu by his colleagues and workers alike. He was soon promoted as the Manager of the company's factory at Belur, Crown Aluminium. In 1919 he went to England for a four-month tour. After coming back to India he continued to work in Kolkata for 2 and half-year. Later he returned to Saurashtra and joined the editorial board of the weekly Saurashtra in 1922.

In 1930, he was sentenced for 2 years in jail for writing the book 'Sindhudo' that contained songs to inspire the youth of India that was participating in the struggle for Independence against the British Raj. It is during this time that he wrote 'Kavya Triputi' based on Gandhiji's visit to London for the round table conference. During this period he also started writing short stories independently and served as editor for 'Phoolchaab' magazine. Mahatma Gandhi gave him the title of Raashtreeya Shaayar (National Poet). Besides this he received many awards like Ranjitram Suvarna Chandrak (1929) and Mahida Paaritoshik (1946) in literature. He authored more than 100 books. His first book was a translation work of Rabindranath Tagore's ballad Kathaa-u-Kaahinee titled Kurbani Ni Katha (Stories of martyrdom) which was first published in 1922. He contributed widely to Gujarati folk literature. He went from village to village in search of folklores and published them in various volumes of Saurashtra Ni Rasdhar. He was also the Editor of Phulchhab Newspaper of Janmabhoomi group (which is being published till date from Rajkot).

મોર બની થનગાટ કરે, મન મોર બની થનગાટ કરે.
ઘનઘોર ઝરે ચહુ ઓર,
મારું મન મોર બની થનગાટ કરે.
બહુ રંગ ઉમંગનાં પીંછ પસારીને બાદલસું નિજ નેનન ધારીને
મેઘમલાર ઉચારીને આકુલ પ્રાણ કોને કલ-સાદ કરે.
મારું મન મોર બની થનગાટ કરે.

ઘર ઘરર ઘરર મેઘઘટા ગગને ગગને ગરજાટ ભરે
ગુમરી ગુમરી ગરજાટ ભરે. (2)
નવે ધાન ભરી સારી સીમ ઝૂલે, નદીયું નવજોબન ભાન ભૂલે,
નવ દીન કપોતની પાંખ ખૂલે (2)
મઘરા મઘરા મલકાઇને મેડક નેહસું નેહસું બાત કરે.
ગગને ગગને ઘુમરાઇને પાગલ
મેઘઘટા ગરજાટ ભરે. … મન મોર બની

નવમેઘ તણે નીલ આંજણીએ મારાં ઘેઘૂર નેન ઝગાટ કરે
મારાં લોચનમાં મદઘેન ભરે (2)
પરછાઈ તળે હરિયાળી બની મારો આતમ નેન બિછાત કરે
સચરાચર શ્યામલ બાથ ધરે (2)
મારો પ્રાણ કરી પુલકાટ ગયો પથરાઇ સારી વનરાઇ પરે,
ઓ રે ! મેઘ આષાઢીલો આજ મારે દોય
નેન નીલાંજન-ઘેન ભરે … મન મોર બની

નદી-તીર કેરાં કૂણાં ઘાસ પરે પનિહારી એ કોણ વિચાર કરે,
પટકૂળ નવે પાણી-ઘાટ પરે ! (2)
એની સૂનમાં મીટ સમાઇ રહી, એની ગાગર નીર તણાઇ રહી,
એને ઘેર જવા દરકાર નહીં (2)
મુખ માલતીફૂલની કૂંપળ ચાવતી કોણ બીજા કેરું ધ્યાન ધરે !
પનિહાર નવે શણગાર નદી કેરે
તીર ગંભીર વિચાર કરે ! … મન મોર બની

ઓલી કોણ કરી લટ મોકળીયું ખડી આભ-મહેલ અટારી પરે
ઊંચી મેઘ-મહેલ અટારી પરે ! (2)
અને ચાકચમૂર બે ઉર પરે પચરંગીન બાદલ-પાલવડે
કરી આડશ કોણ ઊભેલ અરે ! (2)
ઓલી વીજ કેરે અંજવાસ નવેસર રાસ લેવા અંકલાશ ચડે,
ઓલી કોણ પયોધર સંઘરતી
વિખરેલ લટે ખડી મે’લ પરે ! … મન મોર બની

ઓલી કોણ હિંડોળ ચગાવત એકલ ફૂલ બકુલની ડાળ પરે,
ચકચૂર બની ફૂલ-ડાળ પરે ! (2)
વિખરેલ અંબોડાના અળ ઝૂલે, દિયે દેહ-નીંડોળ ને ડાળ હલે.
એની ઘાયલદેહના છાયલ-છેડલા
આભ ઊડી ફરકાટ કરે (2)
ઓલી કોણ ફંગોળ લગાવત એકલ ફૂલ બકુલની ડાળ પરે !
મોર બની થનગાટ કરે આજે … મન મોર બની.

તમરાંને સ્વરે કાળી રાત ધ્રુજે,
નવ બાદલને ઉર આગ બૂઝે (2)
નદીપૂર જાણે વનરાજ ગુંજે. હડૂડાટ કરી, સારી સીમ ભરી,
સરિતા અડી ગામની દેવડીએ (2)
ઘનઘોર ઝરે ચહુ ઓર મારું મન મોર બની થનગાટ કરે.

– ઝવેરચંદ મેઘાણી

Mor bani thanghaat kare mann, Mor bani thanghaat kare..
Ghanghor jhare chahu aur maaru mann,
Mor bani thanghaat kare mann mor bani thanghaat kare...

It dances today, my heart, like a peacock it dances, it dances.
As it rains in all four directions my heart dances,
it dances, like a peacock, my heart dances.

Maaru mann, Mor bani thanghaat kare mann, Mor bani thanghaat kare..
it dances, like a peacock, my heart dances.

Ghar gharar gharar megh ghata gagane gagane garjaat kare,
ghumri ghumri garjaat bhare...
nave dhaan bhari saari seem jhule, nadiyu navjoban bhaan bhoole,
nav deen kapot ni paankh khule...

As all those dark clouds make the thunder sound,
Even the rivers, lakes gets its thunder inside them.
New crops adore the earth everywhere,
like a girl entering in her adulthood, rivers forget their shyness,
Newborns of doves / birds get their wings.

Madhra madhra malkai ne medak, neh su neh su baat kare,
gagane gagane ghumrai ne paagal, megh ghata garjaat bhare....

Frogs smile in their own sweet way, talks to each other with love,
Storm clouds roll through the sky, vaunting their thunder.

Maaru mann, Mor bani thanghaat kare mann, Mor bani thanghaat kare..
it dances, like a peacock, my heart dances.

Nav-megh tane neel aanjaniye maara gheghoor nain jhaghaat kare,
mara lochan maa mad-ghen bhare,
parchhai tale hariyali bani, maaro aatam nain bichhat kare,
sacharachar Shyamal baath dhare,
maaro praan kari pulkat gayo pathraai saari vanraai pare,
O re megh Ashadhilo aaj maare, doy nain neelanjan ghen bhare...

Rain-clouds wet my eyes with their blue collyrium,
It makes my eyes look intoxicated,
I spread out my joy on the shaded new woodlands grass,
I feel everywhere, my beloved Krishna has opened his arms to hug me,
My soul got blessed by the green blessings all around the jungle,
Oh - the rain of Ashadh* month, you made my eyes wet with your blue-addictive colors.

Maaru mann, Mor bani thanghaat kare mann, Mor bani thanghaat kare..
it dances, like a peacock, my heart dances.